Fermentacja
Optymalizacja produkcji metanu, wzrost mineralizacji osadu
Stały rozwój przemysłu oraz wzrost liczby ludności na świecie sprawia, że zużycie energii oraz stan skażenia środowiska rośnie w bardzo szybkim tempie. Rynek odnawialnych źródeł energii charakteryzuje się dużą dynamiką zmian zarówno pod względem struktury produkcji, wolumenu wytworzonej energii jak i stosowanych instrumentów prawno-ekonomicznych wpływających na ich atrakcyjność i konkurencyjność względem standardowych paliw kopalnych. Duże zainteresowanie poszukiwaniem niekonwencjonalnych źródeł energii w tym także procesami związanymi z fermentacją metanową z jednoczesną produkcją biogazu ma szczególne znaczenie w dobie wysokiego wzrostu cen energii elektrycznej.
Głównym celem fermentacji metanowej jest biochemiczna stabilizacja osadów, czyli ich przemiana w nieszkodliwą i łatwą do odwodnienia substancję. W procesie tym wielkocząsteczkowe związki organiczne zawarte w osadach rozkładane są przy ścisłym współudziale różnych grup bakterii do związków prostych. Powstający w procesie fermentacji metanowej gaz, zwany biogazem lub agrogazem, składa się z metanu i dwutlenku węgla oraz nieznacznych domieszek wodoru, siarkowodoru, azotu, pary wodnej i innych gazów. Skład biogazu zależy od rodzaju biomasy użytej do fermentacji oraz od sposobu przeprowadzenia fermentacji.
Odzysk energii z osadów ściekowych
Fermentacja metanowa
W fermentacji metanowej biodegradowalna materia organiczna zawarta w osadach ściekowych w warunkach beztlenowych przy udziale bakterii przekształcana jest w biogaz. Typowy biogaz pozyskiwany z komór fermentacyjnych osadów ściekowych oprócz metanu (55-70%) oraz dwutlenku węgla (30-45%) zawiera dodatkowo niewielkie ilości azotu (0-3%), pary wodnej (5-10%), tlenu (0-1%), siarkowodoru (0-10 tys. ppmv), amoniaku (0-100 ppmv węglowodorów (0-200 mg/m3) i siloksanów (0-41 mg Si/m3).

Wartość opałowa biogazu zależy przede wszystkim od zawartości w nim metanu. Udział metanu w biogazie zależy od rodzaju i pochodzenia masy organicznej, która została poddana procesowi fermentacji i ma bezpośredni wpływ na jego wartość kaloryczną. Istnieją metody uszlachetniania biogazu polegające na usunięciu z niego zanieczyszczeń co bezpośrednio przekłada się na jego zwiększoną wartość opałową.

Szacuje się, że:
z 1 kg usuniętej zawiesiny organicznej zawartej w osadach ściekowych można pozyskać od 0,75 do 1,10 m3 biogazu . Jego wartość zależy głównie od rodzaju wsadu kierowanego do komór fermentacyjnych, czasu fermentacji oraz temperatury, w jakiej proces jest prowadzony.
SKUMA ZYM
Optymalizacja produkcji metanu
Fermentacja metanowa jest to powszechnie stosowana metoda utylizacji odpadów organicznych, mająca na celu zmniejszenie ilości powstałych osadów oraz uzyskanie energii w postaci biogazu. Proces fermentacji metanowej można podzielić na kilka głównych etapów: hydroliza, kwasogeneza, octanogeneza oraz metanogeneza. Materia organiczna w procesie fermentacji metanowej jest rozkładana przez złożony kompleks mikroorganizmów. Tempo i efektywność procesu fermentacji metanowej zależna jest od aktywności prowadzących ten proces mikroorganizmów, która jest determinowana różnorodnymi parametrami środowiskowymi jak również obecnością substratów odżywczych i suplementów wzrostu.
Korzyści wynikające ze stosowania SKUMAZYM
Jednym ze stosowanych suplementów zwiększającym wydajność procesu są preparaty z grupy SKUMAZYM. Poniższe produkty suplementowe wykazują znaczący wpływ ma proces fermentacji metanowej, ze względu na następujące cechy: posiadają zdolność do immobilizacji mikroorganizmów, uwalniają łatwo dostępne dla mikroorganizmów mikroelementy czy redukują stężenie toksycznych związków. Wśród nich wyróżnić należy grupy preparatów:
- SKUMA MICRONUTRIENT – suplementacja w mikroelementy takie jak: Co, Mo, Mg, Cu
- SKUMA FERRUM 150 – katalizator fermentacji w postaci chelatów żelaza
- SKUMA VITA V – grupa organicznych suplementów z zewnętrznym źródłem węgla organicznego: W tym: cukrów, alkoholi, polioli czy gliceryny